بدون عنوان

١- به کودک خود برچسب نزنید: تو بچه بی ادبی هستی، تو فهم و درک نداری، تو توانایی اش را نداری.

٢- او را با کودکان دیگر مقایسه نکنید، زیرا شرایط کودکان و نیز علائق آنان با هم متفاوت است.

٣- بیش از حد توان او از او انتظار نداشته باشید، او که مثل شما آدم بزرگ نیست کودک است.

۴- از حمایت بیش از حد کودک خود بپرهیزید. مثلا جای او تصمیم نگیرید و جای او مشکلاتش راحل نکنید. در جایی که حق با کودک نیست از او حمایت نکنید در غیر این صورت به کودک خود خیانت کرده و او را از مسیر حق منصرف کرده اید.

۵- ازمحکوم کردن او در نزد دیگران، در بین مردم،درمیان فامیل و به ویژه همسالان او اجتناب کنید.

٦- تمامی خواسته ها و توقعات فرزند خود را به خصوص خواسته های نا حق او را برآورده نکنید.

۷- تا حد امکان او را تنبیه بدی نکنید. از به کار بردن کلمات توهین آمیز و سبک پرهیز کنید.

٨- قوانین و مقررات مدرسه را در نزد کودک به تمسخر نگیرید. به او رعایت کردن قانون را عملا آموزش دهید.

٩- از آموزش های زودرس و  یا دیررس به ویژه در مسائل جنسی خودداری کنید. اما در  زمان خود به صورت جدی او  را با این مسائل به نحو صحیح  آشنا سازید.

۱٠- از  سرکوب  نیازهای  کودکان خودداری  کنید . پاسخ دادن  به نیازهای  آنها استعدادهایشان را شکوفا می کند و  به آنها  اعتماد به نفس می دهد و  زمینه ساز جلوگیری از انحرافات در آینده می شود.

۱۱- در برابر کودک از نزاع و  درگیری بین خود و همسرتان خودداری کنید. در غیر این صورت کودک همین رفتار و  برخورد را با همسرش و  فرزندش به ارث خواهد برد.

١٢- از یاری کردن دائمی کودک در انجام تکالیف درسی او خودداری کنید.در غیر این صورت او را وابسته به خود و دیگران نموده اید.